معنی اباحتی – فرهنگ معین و عمید

معنی اباحتی در فرهنگ عمید

کسی که هر چیز و هر کاری را مباح می‌داند و ارتکاب هر گناهی را جایز می‌شمارد.

معنی اباحتی در فرهنگ معین

(اِ حَ) [ ع – فا. ] (ص نسب .) اباحی ؛ ملحدی که همه چیز را مباح شمارد و انجام محرمات را جایز می داند.