معنی اجاره نشین در فرهنگ عمید
آن‌که در محل اجاره‌ای به‌سر می‌برد و به صاحب‌خانه اجاره‌بها می‌دهد؛ مستٲجر.
معنی اجاره نشین در فرهنگ معین
( ~. نِ) [ ع – فا. ] (ص فا.) آن که در محل اجاره ای زندگی می کند، مستأجر. اجازه (اِ زِ) [ ع . اجازة ] 1 – (مص م .) رخصت دادن ، رخصت . 2 – (اِ.) گواهی صلاحیت دادن فتوی به کسی از طرف یک عالِم .