معنی اردو در فرهنگ عمید
۱. اردوگاه.
۲. هرگونه سفر کوتاه شبانه‌روزی گروهی که به منظور گردش علمی، ورزشی، و مانند آن برگزار می‌شود.
۳. (ورزش) محلی که ورزشکاران در طول برگزاری مسابقات و یا مدت کوتاهی قبل از آن در آنجا اقامت می‌کنند.
۴. محل اقامت سپاهیان.
۵. محل اقامت شاه و همراهانش در سفر یا شکار.
۶. گروهی از سپاهیان با تمام لوازم که به جانبی فرستاده می‌شوند.
۷. [مجاز] گروه بزرگی از مردم.
۸. زبانی از شاخۀ زبان‌های هندوایرانی که در پاکستان و هند رایج است.
معنی اردو در فرهنگ معین
( اُ ) [ تر – مغ ] ( اِ.) 1 – گروهی سپاهیان با تمام لوازم که به سویی فرستاده شوند. 2 – لشکرگاه ، محل لشکر.3 – محلّی که ورزشکاران یا دانش آموزان برای تمرین یا تفریح مدتی معین به آنجا می روند.