معنی ارصاد در فرهنگ عمید
۱. (ادبی) در بدیع، آن است که شاعر شعری بگوید که وقتی مصراع اول یا کلمۀ اول مصراع دوم را بخواند شنونده دریابد که مضمون یا قافیۀ مصراع دوم چیست، مانندِ این بیت: ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست / نان حلال شیخ ز آب حرام ما (حافظ: ۳۸)، مراد مصراع دوم است که وقتی «نان حلال» را بخواند معلوم می‌شود که کلمۀ آخر «آب حرام» خواهد بود؛ تسهیم.
۲. [قدیمی] در کمینگاه نشستن.
معنی ارصاد در فرهنگ معین
( اِ ) [ ع . ] (مص م .) 1 – چشم داشتن . 2 – رصد بستن . 3 – مراقب بودن .