بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ﴿1﴾
آن زمان که آسمان [= کرات آسمانى] از هم شکافته شود،﴿1﴾
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ﴿2﴾
و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ريزند،﴿2﴾
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ﴿3﴾
و آن زمان که درياها به هم پيوسته شود،﴿3﴾
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ﴿4﴾
و آن زمان که قبرها زير و رو گردد (و مردگان خارج شوند)،﴿4﴾
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ﴿5﴾
(در آن زمان) هر کس مىداند آنچه را از پيش فرستاده و آنچه را براى بعد گذاشته است.﴿5﴾
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ﴿6﴾
اى انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار کريمت مغرور ساخته است؟!﴿6﴾
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ﴿7﴾
همان خدايى که تو را آفريد و سامان داد و منظّم ساخت،﴿7﴾
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ﴿8﴾
و در هر صورتى که خواست تو را ترکيب نمود.﴿8﴾
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ﴿9﴾
(آرى) آن گونه که شما مىپنداريد نيست؛ بلکه شما روز جزا را منکريد!﴿9﴾
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ﴿10﴾
و بىشک نگاهبانانى بر شما گمارده شده…﴿10﴾
كِرَامًا كَاتِبِينَ﴿11﴾
والا مقام و نويسنده (اعمال نيک و بد شما)،﴿11﴾
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ﴿12﴾
که مىدانند شما چه مىکنيد!﴿12﴾
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ﴿13﴾
به يقين نيکان در نعمتى فراوانند.﴿13﴾
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ﴿14﴾
و بدکاران در دوزخند،﴿14﴾
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ﴿15﴾
روز جزا وارد آن مىشوند و مىسوزند،﴿15﴾
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ﴿16﴾
و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!﴿16﴾
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ﴿17﴾
تو چه مىدانى روز جزا چيست؟!﴿17﴾
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ﴿18﴾
باز چه مىدانى روز جزا چيست؟!﴿18﴾
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ﴿19﴾
روزى است که هيچ کس قادر بر انجام کارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست!﴿19﴾