بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴿1﴾
در آن هنگام که خورشيد در هم پيچيده شود،﴿1﴾
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ﴿2﴾
و در آن هنگام که ستارگان بىفروغ شوند،﴿2﴾
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ﴿3﴾
و در آن هنگام که کوهها به حرکت درآيند،﴿3﴾
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ﴿4﴾
و در آن هنگام که باارزشترين اموال به دست فراموشى سپرده شود،﴿4﴾
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ﴿5﴾
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند،﴿5﴾
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ﴿6﴾
و در آن هنگام که درياها برافروخته شوند،﴿6﴾
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ﴿7﴾
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرين گردد،﴿7﴾
وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ﴿8﴾
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود:﴿8﴾
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ﴿9﴾
به کدامين گناه کشته شدند؟!﴿9﴾
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ﴿10﴾
و در آن هنگام که نامههاى اعمال گشوده شود،﴿10﴾
وَإِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ﴿11﴾
و در آن هنگام که پرده از روى آسمان برگرفته شود،﴿11﴾
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ﴿12﴾
و در آن هنگام که دوزخ شعلهور گردد،﴿12﴾
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ﴿13﴾
و در آن هنگام که بهشت نزديک شود،﴿13﴾
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ﴿14﴾
(آرى در آن هنگام) هر کس مىداند چه چيزى را آماده کرده است!﴿14﴾
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ﴿15﴾
سوگند به ستارگانى که بازمىگردند،﴿15﴾
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ﴿16﴾
حرکت مىکنند و از ديدهها پنهان مىشوند،﴿16﴾
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ﴿17﴾
و قسم به شب، هنگامى که پشت کند و به آخر رسد،﴿17﴾
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ﴿18﴾
و به صبح، هنگامى که تنفّس کند،﴿18﴾
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ﴿19﴾
که اين (قرآن) کلام فرستاده بزرگوارى است [= جبرئيل امين]﴿19﴾
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ﴿20﴾
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائى دارد!﴿20﴾
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ﴿21﴾
در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است!﴿21﴾
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ﴿22﴾
و مصاحب شما [= پيامبر] ديوانه نيست!﴿22﴾
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ﴿23﴾
او (جبرئيل) را در اُفق روشن ديده است!﴿23﴾
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ﴿24﴾
و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد!﴿24﴾
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ﴿25﴾
اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست!﴿25﴾
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ﴿26﴾
پس به کجا مىرويد؟!﴿26﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ﴿27﴾
اين قرآن چيزى جز تذکّرى براى جهانيان نيست،﴿27﴾
لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ﴿28﴾
براى کسى از شما که بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد!﴿28﴾
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴿29﴾
و شما اراده نمىکنيد مگر اينکه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده کند و بخواهد!﴿29﴾