بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

الرَّحْمَنُ﴿1﴾
خداوند رحمان،﴿1﴾

عَلَّمَ الْقُرْآنَ﴿2﴾
قرآن را تعليم فرمود،﴿2﴾

خَلَقَ الْإِنسَانَ﴿3﴾
انسان را آفريد،﴿3﴾

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ﴿4﴾
و به او «بيان» را آموخت.﴿4﴾

الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ﴿5﴾
خورشيد و ماه با حساب منظّمى مى‏گردند،﴿5﴾

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ﴿6﴾
و گياه و درخت براى او سجده مى‏کنند!﴿6﴾

وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ﴿7﴾
و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت،﴿7﴾

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ﴿8﴾
تا در ميزان طغيان نکنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)،﴿8﴾

وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ﴿9﴾
و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را کم نگذاريد!﴿9﴾

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ﴿10﴾
زمين را براى خلايق آفريد،﴿10﴾

فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ﴿11﴾
که در آن ميوه‏ها و نخلهاى پرشکوفه است،﴿11﴾

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ﴿12﴾
و دانه‏هايى که همراه با ساقه و برگى است که بصورت کاه درمى‏آيد، و گياهان خوشبو!﴿12﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿13﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را تکذيب مى‏کنيد (شما اى گروه جنّ و انس)؟!﴿13﴾

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ﴿14﴾
انسان را از گِل خشکيده‏اى همچون سفال آفريد،﴿14﴾

وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ﴿15﴾
و جنّ را از شعله‏هاى مختلط و متحرّک آتش خلق کرد!﴿15﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿16﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿16﴾

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ﴿17﴾
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!﴿17﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿18﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿18﴾

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ﴿19﴾
دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند؛﴿19﴾

بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ﴿20﴾
در ميان آن دو برزخى است که يکى بر ديگرى غلبه نمى‏کند (و به هم نمى‏آميزند)!﴿20﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿21﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿21﴾

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ﴿22﴾
از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود.﴿22﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿23﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿23﴾

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ﴿24﴾
و براى اوست کشتيهاى ساخته شده که در دريا به حرکت درمى‏آيند و همچون کوهى هستند!﴿24﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿25﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿25﴾

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ﴿26﴾
همه کسانى که روى آن [= زمين‏] هستند فانى مى‏شوند،﴿26﴾

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴿27﴾
و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند!﴿27﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿28﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿28﴾

يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ﴿29﴾
تمام کسانى که در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مى‏کنند، و او هر روز در شأن و کارى است!﴿29﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿30﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿30﴾

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ﴿31﴾
بزودى به حساب شما مى‏پردازيم اى دو گروه انس و جنّ!﴿31﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿32﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿32﴾

يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ﴿33﴾
اى گروه جنّ و انس! اگر مى‏توانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولى هرگز نمى‏توانيد، مگر با نيرويى (فوق العاده)!﴿33﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿34﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿34﴾

يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ﴿35﴾
شعله‏هايى از آتش بى‏دود، و دودهايى متراکم بر شما فرستاده مى‏شود؛ و نمى‏توانيد از کسى يارى بطلبيد!﴿35﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿36﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿36﴾

فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ﴿37﴾
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکى رخ مى‏دهد که تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)!﴿37﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿38﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿38﴾

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ﴿39﴾
در آن روز هيچ کس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمى‏شود (و همه چيز روشن است)!﴿39﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿40﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿40﴾

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ﴿41﴾
مجرمان از چهره‏هايشان شناخته مى‏شوند؛ و آنگاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‏گيرند (و به دوزخ مى‏افکنند)!﴿41﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿42﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿42﴾

هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ﴿43﴾
اين همان دوزخى است که مجرمان آن را انکار مى‏کردند!﴿43﴾

يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ﴿44﴾
امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!﴿44﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿45﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿45﴾

وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ﴿46﴾
و براى کسى که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است!﴿46﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿47﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿47﴾

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ﴿48﴾
(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!﴿48﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿49﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿49﴾

فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ﴿50﴾
در آنها دو چشمه هميشه جارى است!﴿50﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿51﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿51﴾

فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ﴿52﴾
در آن دو، از هر ميوه‏اى دو نوع وجود دارد (هر يک از ديگرى بهتر)!﴿52﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿53﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿53﴾

مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ﴿54﴾
اين در حالى است که آنها بر فرشهايى تکيه کرده‏اند با آسترهائى از ديبا و ابريشم، و ميوه‏هاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است!﴿54﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿55﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿55﴾

فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ﴿56﴾
در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند که جز به همسران خود عشق نمى‏ورزند؛ و هيچ انس و جنّ پيش از اينها با آنان تماس نگرفته است.﴿56﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿57﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿57﴾

كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ﴿58﴾
آنها همچون ياقوت و مرجانند!﴿58﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿59﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿59﴾

هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ﴿60﴾
آيا جزاى نيکى جز نيکى است؟!﴿60﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿61﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿61﴾

وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ﴿62﴾
و پايين تر از آنها، دو باغ بهشتى ديگر است.﴿62﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿63﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿63﴾

مُدْهَامَّتَانِ﴿64﴾
هر دو خرّم و سرسبزند!﴿64﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿65﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿65﴾

فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ﴿66﴾
در آنها دو چشمه جوشنده است!﴿66﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿67﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿67﴾

فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ﴿68﴾
در آنها ميوه‏هاى فراوان و درخت خرما و انار است!﴿68﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿69﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿69﴾

فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ﴿70﴾
و در آن باغهاى بهشتى زنانى نيکو خلق و زيبايند!﴿70﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿71﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿71﴾

حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ﴿72﴾
حوريانى که در خيمه‏هاى بهشتى مستورند!﴿72﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿73﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿73﴾

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ﴿74﴾
هيچ انس و جنّ پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته (و دوشيزه‏اند)!﴿74﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿75﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿75﴾

مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ﴿76﴾
اين در حالى است که بهشتيان بر تختهايى تکيه زده‏اند که با بهترين و زيباترين پارچه‏هاى سبزرنگ پوشانده شده است.﴿76﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴿77﴾
پس کدامين نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنيد؟!﴿77﴾

تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴿78﴾
پربرکت و زوال‏ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!﴿78﴾

اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *