بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالضُّحَى﴿1﴾
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآيد (و همه جا را فراگيرد)،﴿1﴾
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى﴿2﴾
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گيرد،﴿2﴾
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى﴿3﴾
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است!﴿3﴾
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى﴿4﴾
و مسلّماً آخرت براى تو از دنيا بهتر است!﴿4﴾
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى﴿5﴾
و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوى!﴿5﴾
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى﴿6﴾
آيا او تو را يتيم نيافت و پناه داد؟!﴿6﴾
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى﴿7﴾
و تو را گمشده يافت و هدايت کرد،﴿7﴾
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى﴿8﴾
و تو را فقير يافت و بىنياز نمود،﴿8﴾
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ﴿9﴾
حال که چنين است يتيم را تحقير مکن،﴿9﴾
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ﴿10﴾
و سؤالکننده را از خود مران،﴿10﴾
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ﴿11﴾
و نعمتهاى پروردگارت را بازگو کن!﴿11﴾