بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ﴿1﴾
آن حادثه کوبنده،﴿1﴾
مَا الْقَارِعَةُ﴿2﴾
و چه حادثه کوبندهاى!﴿2﴾
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ﴿3﴾
و تو چه مىدانى که حادثه کوبنده چيست؟! (آن حادثه همان روز قيامت است!)﴿3﴾
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ﴿4﴾
روزى که مردم مانند پروانههاى پراکنده خواهند بود،﴿4﴾
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ﴿5﴾
و کوهها مانند پشم رنگين حلاّجىشده مىگردد!﴿5﴾
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ﴿6﴾
امّا کسى که (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگين است،﴿6﴾
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ﴿7﴾
در يک زندگى خشنودکننده خواهد بود!﴿7﴾
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ﴿8﴾
و امّا کسى که ترازوهايش سبک است،﴿8﴾
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ﴿9﴾
پناهگاهش «هاويه» [= دوزخ] است!﴿9﴾
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ﴿10﴾
و تو چه مىدانى «هاويه» چيست؟!﴿10﴾
نَارٌ حَامِيَةٌ﴿11﴾
آتشى است سوزان!﴿11﴾