معنی ارتضا - فرهنگ عمید

معنی ارتضا – فرهنگ عمید

معنی ارتضا در فرهنگ عمید خشنود و خرسند شدن؛ رضایت ...
معنی اردیبهشتگان - فرهنگ عمید

معنی اردیبهشتگان – فرهنگ عمید

معنی اردیبهشتگان در فرهنگ عمید جشنی که ایرانیان در روز سوم از ماه اردیبهشت که نام روز با نام ماه یکی می‌شد برپا می‌کردند ...
معنی ارغن - فرهنگ عمید

معنی ارغن – فرهنگ عمید

معنی ارغن در فرهنگ عمید = ارغنون ...
معنی اره گر - فرهنگ عمید

معنی اره گر – فرهنگ عمید

معنی اره گر در فرهنگ عمید کسی که اره می‌سازد؛ اره‌ساز ...
معنی ازبس - فرهنگ عمید

معنی ازبس – فرهنگ عمید

معنی ازبس در فرهنگ عمید به سبب بسیاری؛ بس‌که: از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم / آتش زدم چو گل به تن لخت‌لخت خویش (حافظ: ۵۸۸) ...
معنی اساطیرالاولین - فرهنگ عمید

معنی اساطیرالاولین – فرهنگ عمید

معنی اساطیرالاولین در فرهنگ عمید افسانه‌های پیشینیان ...
معنی اسپیوش - فرهنگ عمید

معنی اسپیوش – فرهنگ عمید

معنی اسپیوش در فرهنگ عمید = اسفرزه ...
معنی استحلا - فرهنگ عمید

معنی استحلا – فرهنگ عمید

معنی استحلا در فرهنگ عمید شیرین دانستن ...
معنی استرنگ - فرهنگ عمید

معنی استرنگ – فرهنگ عمید

معنی استرنگ در فرهنگ عمید = مهرگیاه: بی یاد حق مباش که بی یاد و ذکر حق / نزدیک اهل و عقل چه مردم چه استرنگ (سوزنی: ۲۳۴) ...
معنی استغنام - فرهنگ عمید

معنی استغنام – فرهنگ عمید

معنی استغنام در فرهنگ عمید به غنیمت گرفته شدن ...
معنی استنان - فرهنگ عمید

معنی استنان – فرهنگ عمید

معنی استنان در فرهنگ عمید راه‌خواهی ...
معنی استیزه گر - فرهنگ عمید

معنی استیزه گر – فرهنگ عمید

معنی استیزه گر در فرهنگ عمید = ستیزه‌گر ...