قرص ولبان جهت درمان افسردگی ماژور، اختلال خلقی فصلی (افسردگی زمستانی) و ترک دخانیات، سه مشکل رایج در حوزه سلامت روان هستند. اختلال افسردگی ماژور، یک وضعیت افسردگی و ناراحتی شدید است که ممکن است عملکرد روزانه فرد را تحت تاثیر قرار دهد و حتی به ایجاد افکار خودکشی منجر شود. افسردگی زمستانی، نوع خاصی از افسردگی ماژور است که در فصل زمستان و در شرایط کمبود نور خورشید رخ می‌دهد و با افکار منفی، خستگی و افزایش وزن همراه است. اختلال ترک دخانیات نیز به عنوان یک وابستگی شدید به سیگار توصیف می‌شود که ممکن است با علائم جسمی و روانی شدید همراه باشد و نیاز به مداخله درمانی دارد.

بیشتر بخوانید :

مصرف در بارداری و شیردهی:

درباره بارداری و مصرف بوپروپیون صحبت می‌شود. آمده است که تاکنون تحقیقات کافی و کنترل شده در زنان باردار انجام نشده است، اگرچه این دارو به راحتی از جفت عبور می‌کند. مطالعات انجام شده در حیوانات نشان نداده است که بروز عوارض جانبی در جنین ایجاد می‌کند. به همین دلیل، مصرف این دارو در دوران بارداری باید تحت نظر یک پزشک متخصص انجام گیرد.

همچنین، بوپروپیون در شیر مادر ترشح می‌شود و به دلیل احتمال بروز عوارض جدی در نوزادان شیرخوار، توصیه می‌شود که در دوران شیردهی از مصرف آن خودداری شود.

قرص ولبان 150 برای لاغری

قرص ولبان 150 برای لاغری

درخصوص نحوه صحیح مصرف قرص ولبان به نکات زیر توجه کنید:

این دارو باید فقط به توصیه پزشک مورد استفاده قرار گیرد. باید از مصرف مقادیر بیشتر، مکرر و بیش از زمان توصیه شده توسط پزشک خود خودداری کنید. برای کاهش خطر حملات تشنجی، باید فاصله بین دو مصرف دارو حداقل ۴ ساعت باشد. برای کاهش احساس ناراحتی، این دارو باید با غذا مصرف شود، مگر اینکه پزشک توصیه کند که باید با معده خالی مصرف شود.

علايم بهبودی معمولاً چند هفته پس از شروع مصرف دارو ظاهر می‌شود. در طی اين مدت پيشرفت درمان بايد به‌ طور منظم توسط پزشک معالج كنترل گردد. اگر درمان افسردگی با مصرف دارو بهبودی نشان داد، برای جلوگیری از عود بیماری ممکن است پزشک شما توصیه کند که حداقل به مدت ۶ ماه دارو را مصرف کنید. در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کرده‌اید، آن را نخورید و به برنامه‌ی معمول خود ادامه دهید. همچنین لازم است دقت کنید که مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

قرص ولبان برای لاغری نی نی سایت

قرص ولبان برای لاغری نی نی سایت

تداخل‌های دارویی قرص ولبان:

قبل از استفاده از این دارو، در صورت استفاده از داروهای سیکلوفسفامید، پاروکستین، سرترالین، فلوکستین و فلووکسامین، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید؛ زیرا ممکن است با مصرف همزمان، متابولیسم بوپروپیون کاهش یابد و مقدار آن در خون افزایش یابد. همچنین، مصرف همزمان با کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین ممکن است باعث افزایش متابولیسم بوپروپیون و کاهش مقدار آن در خون شود.

همچنین، در صورت مصرف همزمان با مهارکننده‌های منوآمین اُکسیداز (MAO) مانند ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلجیلین و ترانیل‌سیپرومین، ممکن است خطر سمیت حاد ناشی از مصرف بوپروپیون افزایش یابد، بنابراین مصرف همزمان با این داروها ممنوع است. همچنین، باید حداقل ۱۴ روز بین قطع مصرف داروی مهارکننده منوآمین اُکسیداز و شروع درمان با بوپروپیون را رعایت کرد.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مانند آمیتریپتیلین، آموکساپین، کلومی‌پرامین، دزیپرامین، داکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین و پروتریپتیلین، کلوزاپین، کورتیکواستروئیدها، فلوکستین، هالوپریدول، لیتیم، لوکساپین، ماپروتیلین، مولیندون، فنوتیازین ها، تئوفیلین، تیوگزانتین ها، ترازودون و ریتوناویر در صورت همزمان مصرف با بوپروپیون ممکن است خطر بروز حملات تشنجی را افزایش دهند.

همچنین، لودوپا و آمانتادین در صورت همزمان مصرف با بوپروپیون ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهند. برای کاهش خطر این عوارض، مقدار مصرف بوپروپیون در ابتدا کاهش یافته و سپس به تدریج افزایش می‌یابد. همچنین، در صورت استفاده همزمان از سیستم نیکوتین رسانی پوستی و بوپروپیون، فشار خون ممکن است افزایش یابد و بنابراین فشار خون بیمار باید به‌طور مداوم پایش شود. همچنین، در صورت همزمان مصرف وارفارین با بوپروپیون، احتمال خونریزی یا مشکلات ترومبوتیک افزایش می‌یابد. همچنین، مصرف همزمان تئوفیلین با بوپروپیون ممکن است غلظت خونی تئوفیلین را افزایش دهد.

عوارض قرص ولبان

عوارض قرص ولبان

موارد احتیاط:

در طول مصرف این دارو، به خصوص در چند ماه اول درمان، برای بررسی پیشرفت درمان، تغییر احتمالی در مقدار مصرف دارو و کمک به کاهش عوارض ناخواسته، به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید. شروع مصرف این دارو باید حداقل ۱۴ روز پس از قطع مصرف یک داروی منوآمین اکسیداز باشد. مصرف این دارو ممکن است در برخی افراد منجر به آشفتگی، تحریک پذیری و یا بروز برخی رفتارهای غیرطبیعی شود. همچنین، ممکن است در برخی افراد تصورات و تمایلات خودکشی و یا افسردگی را بیشتر کند. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض، به سرعت پزشک خود را مطلع کنید.

این دارو با نام‌های تجاری مختلف و برای مصارف متنوعی در بازار عرضه می‌شود. اگر قبلاً از داروهای ضد افسردگی یا ترک سیگار استفاده می‌کنید، قبل از مصرف این دارو، به پزشک خود اطلاع دهید. در هر زمان، فقط یک نسخه حاوی بوپروپیون دریافت کنید. در طول مصرف این دارو، از مصرف نوشابه‌های حاوی الکل خودداری کنید زیرا مصرف الکل می‌تواند خطر بروز حملات تشنجی را افزایش دهد. همچنین، این دارو ممکن است در برخی افراد، احساس کاذب خوب بودن یا خواب آلودگی، گیجی و کاهش هوشیاری ایجاد کند. بنابراین، قبل از رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، واکنش خود را نسبت به این دارو مورد بررسی قرار دهید.

قرص ولبان ۷۵ برای چیست

قرص ولبان ۷۵ برای چیست

موارد منع مصرف قرص ولبان :

قبل از مصرف این دارو، بهتر است به پزشک خود اطلاع دهید که در صورت استفاده از داروهای زیر، می توانید مشکلی داشته باشید: الکل – برای جلوگیری از مصرف همزمان نوشابه های الکلی با این دارو، باید خودداری کنید. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای – در صورت استفاده همزمان از این داروها، باید احتیاط لازم را رعایت کنید. کاربامازپین – این دارو ممکن است باعث افزایش دفع اِس سیتالوپرام شود. داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی (CNS) – مصرف همزمان این داروها و اِس سیتالوپرام باید با احتیاط انجام شود.

سایمتیدین یک گروه دارویی است که با مصرف همزمان با داروهای دیگر، میزان سیتالوپرام (یک داروی ضد افسردگی) در خون افزایش می یابد. سیتالوپرام شامل دو ایزومر فعال سیتالوپرام راسمیک است و به همین دلیل توصیه نمی شود که این دو دارو به صورت همزمان مصرف شوند. همچنین، مصرف همزمان کتوکونازول (یک ضد قارچ) و سیتالوپرام راسمیک، باعث کاهش میزان کتوکونازول در خون می شود. علاوه بر این، در مصرف همزمان لینزولید (یک داروی ضد باکتری) و سیتالوپرام راسمیک، گزارش شده است که سندروم سروتونین (یک وضعیت نارسایی سروتونین) ایجاد می شود.

قرص ولبان برای چیست

قرص ولبان برای چیست

به دلیل اینکه لیتیم ممکن است باعث افزایش اثرات سیتالوپرام شود، مصرف همزمان این دو دارو باید با احتیاط انجام شود و میزان لیتیم در خون باید مورد پایش و تنظیم قرار گیرد. در نهایت، مصرف همزمان سیتالوپرام و متوپرولول (یک داروی ضد فشار خون) باعث افزایش مقدار متوپرولول در خون می شود.

داروهای مهارکننده منوآمین اُکسیداز، که به عنوان مثال اِس سیتالوپرام است، نباید با برخی دیگر از داروها مصرف شوند. اگر این دو دارو به طور همزمان مصرف شوند، ممکن است عوارض جانبی جدی و حتی مرگباری ایجاد شود. برای ایجاد فاصله مطمئن بین قطع مصرف یک دارو و شروع مصرف داروی دیگر، حداقل ۱۴ روز باید گذشته باشد. همچنین، در صورت مصرف همزمان اِس سیتالوپرام با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپیرین، خطر بروز خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی وجود دارد و باید احتیاط لازم رعایت شود.

همچنین، در برخی بیماران، مصرف توأم داروها با سوماتریپتان ممکن است ضعف، هیپررفلکسی و عدم توازن را به دنبال داشته باشد و در این موارد، نیاز به نظارت دقیق بر وضعیت بیمار وجود دارد. همچنین، مصرف توأم داروها با وارفارین ممکن است زمان پروترومبین را افزایش دهد. و در نهایت، مصرف همزمان داروها با فعالیت سروتونرژیکی، مانند بوسپیرون و فنتانیل و … می تواند خطر سندروم سروتونین را افزایش دهد که یک واکنش نادر ولی بالقوه کشنده است.

 

کلمات کلیدی :

مشاهده نظرات قرص ولبان \ ولبان شادی آور

اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *