ممعنی آغازگر – فرهنگ معین و عمیدپیام غلامرضایی8 ماه قبلبدون دیدگاهفهرست مطالب Toggleمعنی آغازگر در فرهنگ عمیدمعنی آغازگر در فرهنگ معینمعنی آغازگر در فرهنگ عمید ۱. آنکه کاری را شروع کند؛ آغازکننده. ۲. (ورزش) در اسبدوانی، کسی که فرمان حرکت به سوارکاران میدهد.معنی آغازگر در فرهنگ معین (گَ) (ص فا.) 1 – آغاز کننده . 2 – در اصطلاح اسب دوانی ، کسی که فرمان حرکت می دهد.اشتراک گذارینوشته قبلمعنی آژیریدن – فرهنگ معین و عمیدآیتم بعدیمعنی اجماع – فرهنگ معین و عمیددیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند * ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.