معنی اختر در فرهنگ عمید
۱. (نجوم) ستاره.
۲. (نجوم) هریک از اجرام آسمانی: ز گردنده هفتاختر اندر سپهر / یکی را ندیدم بدو رای و مهر (فردوسی: ۷/۳۳۷)
۳. (زیستشناسی) گیاه زینتی گرمسیری با برگهای پهن، ساقههای بلند و گلهایی به رنگ سرخ، صورتی، نارنجی، و زرد.
۴. [قدیمی] بخت؛ طالع.
۵. [قدیمی] ستارۀ بخت و اقبال: مرا اختر خفته بیدار گشت / به مغز اندر اندیشه بسیار گشت (فردوسی: ۱/۱۶)
۶. [قدیمی] عَلَم؛ رایت؛ درفش: چنین گفت هومان که آن اختر است / که نیروی ایران بدان اندر است (فردوسی: ۳/۸۶).
* اختر شمردن: [قدیمی، مجاز] بیدار ماندن.
معنی اختر در فرهنگ معین
(اَ تَ) [ په . ] (اِ.) ستاره ، کوکب ، نجم .